พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต 8.วินยวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
5. สงฆ์พึงให้เยภุยยสิกา 6. สงฆ์พึงให้ตัสสปาปิยสิกา
7. สงฆ์พึงให้ติณวัตถารกะ
ภิกษุทั้งหลาย อธิกรณสมถธรรม 7 ประการนี้แล เพื่อระงับเพื่อดับอธิกรณ์
ที่เกิดขึ้นแล้ว ๆ
อธิกรณสมถสูตรที่ 10 จบ
วินยวรรคที่ 8 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปฐมวินยธรสูตร 2. ทุติยวินยธรสูตร
3. ตติยวินยธรสูตร 4. จตุตถวินยธรสูตร
5. ปฐมวินยธรโสภณสูตร 6. ทุติยวินยธรโสภณสูตร
7. ตติยวินยธรโสภณสูตร 8. จตุตถวินยธรโสภณสูตร
9. สัตถุสาสนสูตร 10. อธิกรณสมถสูตร
เชิงอรรถ :
เยภุยยสิกา หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยตัดสินตามเสียงข้างมาก สงฆ์จะใช้วิธีการนี้ในกรณีที่บุคคลหลาย
ฝ่ายมีความเห็นไม่ตรงกัน
ตัสสปาปิยสิกา หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยตัดสินลงโทษแก่ผู้กระทำผิด เมื่อสงฆ์พิจารณาตามหลักฐาน
พยานแล้วเห็นว่ามีความผิดจริง แม้เธอจะไม่รับสารภาพก็ตาม
ติณวัตถารกะ หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยให้ทั้ง 2 ฝ่ายประนีประนอมกัน เปรียบเหมือนเอาหญ้ากลบไว้
ไม่ต้องชำระสะสางความ วิธีนี้ใช้ระงับอธิกรณ์ที่ยุ่งยาก เช่น กรณีพิพาทกันของภิกษุชาวกรุงโกสัมพี ดู
กงฺขา.ฏีกา 470 (วิ.อ. 3/195/292-293, 202/293, 207/294, 212/294-295, 340/487,
483/548) และดู วิ.จู. 6/185-212/218-243, วิ.ป. 8/275/210
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต 9.สมณวรรค 3.พราหมณสูตร
9. สมณวรรค
หมวดว่าด้วยสมณะ
1. ภิกขุสูตร
ว่าด้วยเหตุให้ได้ชื่อว่าภิกษุ
[85] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลชื่อว่าภิกษุ เพราะทำลายธรรม 7 ประการได้
ธรรม 7 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. สักกายทิฏฐิ 2. วิจิกิจฉา
3. สีลัพพตปรามาส 4. ราคะ
5. โทสะ 6. โมหะ
7. มานะ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลชื่อว่าภิกษุ เพราะทำลายธรรม 7 ประการนี้แลได้
ภิกขุสูตรที่ 1 จบ
2. สมณสูตร
ว่าด้วยเหตุให้ได้ชื่อว่าสมณะ
[86] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลชื่อว่าสมณะ เพราะระงับธรรม 7 ประการได้
ฯลฯ
สมณสูตรที่ 2 จบ
3. พราหมณสูตร
ว่าด้วยเหตุให้ได้ชื่อว่าพราหมณ์
[87] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลชื่อว่าพราหมณ์ เพราะลอยธรรม 7 ประการได้
ฯลฯ
พราหมณสูตรที่ 3 จบ
